Newsletter April 2023
 
   In God is my salvation en my glory,
   the rock of my strength and my refuge, is in God.   Ps. 62:7

    Dear friends,
 
It has been far too long before I finally sat down to write a newsletter for which I apologize! After a busy, lovely work-furlough, ending with a conference of the Dutch mission (some in the picture), I returned to Bolivia at the end of January to go straight into work again. During Felina’s well-deserved holidays I took over part of her work and meanwhile tried to readjust to the altitude. From sea-level back to 3600 meters is not to be sneezed at.
 
 
So many things happened since, one of the things that really stood out was a visit to Jesed with some guests. I entered where the speech and language therapist was working with Julio. Julio of nearly 6 years old greeted me with a big smile and started to blabber very enthusiastically. For him it was quite clear what he was saying, I couldn’t make any sense of it. I could just about contain my tears until I left the room. What a blessing that we can try to help this child to express himself in an understandable way.
 
 
 
After returning to Bolivia I have been much involved visiting prisoners, among other places, in the high security prison on the high plain outside of La Paz. Wednesday was such a day, we were “inside” for about 6 hours. Together with a brother from the church’ team I visited 3 different sections. In one section 9 Christian inmates were fasting in the little church room. We looked at fasting from the Scriptures with them, in a dialog of 2 ½ hours. What a privilege to hear testimonies of their personal encounters with Jesus. In closing all of us were on our knees before the Lord and each expressed themselves talking to God.
 
When we came out into the courtyard, men from another section called us over. They don’t have a church room. Under the looming dark clouds, chairs were set out and all who desired to have a time looking at the Scriptures were invited to come. I read a part from psalm 20, mentioning the desire that the Name of the God of Jacob would defend us: and that referring to Jacob, the liar. But also that we, for the Lord to answer us, need to speak to Him. My companion suggested we’d pray the Lord's prayer out loud together. That inclement, ice-cold yard became holy ground with the 20+ men there. When asked if any didn’t have security of their relationship with the Lord, 4 men stood to their feet to ask Jesus into their lives!
 
In prison there are many needs and poverty in a lot of areas, among others when it comes to medicines for the medical post. This visit we were able to bring lots of tablets and medical samples because of the generosity of some doctors. Also we had a bread roll for all, for 700 inmates I was told. I don’t like to be short so I had ordered 750 (and 50 for the police). When we had handed out the amount for each in the 12 sections I still had 50 rolls left. And that was just as well, because in the other “section” there are cells where 1 or more men are in isolation, over 30 in total. These men were not counted in with the number of inmates, but were seen by God.
 
For me personally February was a bit rocky with medical exams. In conclusion: the sometimes high blood pressure and most
 other ailments can be lead back to concerns about the red tape and other things to do with Mision Adulam.
An old German hymn says: Entrust your way and what grieves your heart, to the most faithful care of Him who governs heaven! This has been a comfort and reminder in these weeks. The Lord is with me/us  and I am grateful you are also here in prayer and through your financial support.
 
May the joy of “the Lord is risen indeed” bless and encourage you! With love, Fineke and teams of Mision Adulam
 
Support in the USA can be receive using ZELLE, Wells Fargo bank, email  finekej@gmail.com
 
In Canada we are linked with Hands For Humanity, an accredited Christian charity. Donations can be made through their website, designating the gift for Mision Adulam - Fineke Janssen, or send an earmarked check to: Hands For Humanity – 218 Silvercreek Parkway  N – Suite 202 – Unit 17A – Guelph ON – N1H 8E8
 

 

 

 
Deze keer schrijf ik vanuit het prachtige Ierland, waar er, zoals een vriend zei: geen slecht weer alleen soms een slechte kledingkeuze voor de gelegenheid. De wervelwind van dingen die gebeuren is groot, en met de zomervakantie nu, zal ik het houden bij een samenvatting van de belangrijkste dingen.
 
Felina en ik spreken elkaar wekelijks, vorige week vertelde ze me over een evaluatie die ze had met onze drie Duitse vrijwilligers. Ze komen via een door de overheid gesponsord programma en zegenen ons met hun tijd, maar kennen Jezus niet noodzakelijkerwijs. Alle drie merkten ze op dat ze nu begrepen waarom het nodig is dat onze jonge mensen Jezus ontmoeten en op Zijn hulp rekenen voor hun rehabilitatie. Ze zeiden dat ze ons respecteren omdat we het geloof niet door de strot van de jongeren hebben geduwd. Nu ze weer in hun eigen omgeving zijn, mogen ze zich dit herinneren en de Heer ook voor zichzelf zoeken.
 
Een hoogtepunt van de afgelopen twee maanden was de uitnodiging om naar de Boliviaanse Senaat te komen. De eerste keer was ik er ook, samen met 7 kinderen die gedichten voordroegen die ze schreven over wat het betekent om in een huis te wonen waar geweld en/of misbruik is. De tweede keer dat Felina werd gevraagd om Mision Adulam in te sturen. Omdat ik in Ierland was, kreeg ik een paniekoproep, kon ik informatie geven, soort van: nu. Dit was dus een ouderwetse klus ver na middernacht. Maar wat een voorrecht om ons te presenteren, dit keer ook aan andere aanwezige autoriteiten.
 
 
Laat me een paar hoogtepunten uit de missie delen: Tania liet Felina haar schoolrapport zien, in tranen. Heel lang zakte ze voor examens in alle vakken. Nu doet ze het geweldig: door haar harde werk en de steun van het team! Een ander meisje, Ivanka, is absolute top van haar klas en werd gevraagd om het schoolvaandel te dragen in een presentatie, hoge eer! In Adulam vertelde het personeel hoe in een van de slaapkamers de drie jongens daar elke avond een tijd van gebed hebben, bidden voor hun persoonlijke behoeften en elkaar ondersteunen. Verbazingwekkend, want overdag komen ze niet altijd op, maar ze erkennen samen hun behoefte aan de Heer. Dus, dank u voor het bidden voor onze jonge mensen; Personeel en ook voor mij – we zijn erg gezegend dat u met ons samenwerkt en de bediening ook mogelijk maakt door uw liefdesgaven.
 
 
 
 
Op dit moment ben ik bijna de helft in deze tijd van het bezoeken van vrienden en kerken, sprekend over het werk in Bolivia waarin jullie allemaal een rol spelen. Er zijn nog twee weken in Ierland voordat je naar het Verenigd Koninkrijk reist: om twee kerken te bezoeken en ook deel te nemen aan twee conferenties: de MLG-conferentie in Rora en de NLC in Quinta. De laatste twee weken van deze reis hoop ik in Nederland te zijn om uit te rusten en mijn familie te zien.
 
Bid alstublieft dat de Heer mij Zijn Woord zal geven voor elke plaats.